دانلود ومتن روضه شهادت رسول اکرم (ص) - محمود کریمی

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

مدیریت سایت  عــشاق علی(ع):

باسلام خدمت شما بازدید کننده محترم امید واریم  نهایت لذت را در کنار سایت مذهبی عشاق علی  ببرید و امید واریم با سعی و تلاش بی وقفه  تیم عشاق علی (ع) در این مدت کم رضایت شما عزیزان را بدست آورده باشیم

آنـکـه بـار خـلـق را بـر دوش خـود مـی بـرد چـون شـد

آنـکـه بـهـر عـزّت مـا خـون دل مـی خـورد چـون شـد

آنـکـه خـنـدیـد و لـبـش از سـنـگ کـیـن آزرد چـون شـد

آنـکـه گُـل گـفـت و گُـل رویـش ز غـم پـژمـرد چـون شـد

در کـجـا کـردی تـو پـنـهـان آفـتـاب جـان مــا را

قـلـب آدم در غـم پـیـغـمـبـر خـاتـم گـرفـتـه

بـغـض مـانـده در گـلـوی عـتـرت و عـالـم گـرفـتـه

مـنـبـر و مـحـراب و مـسـجـد را غـبـار غـم گـرفـتـه

حـضـرت زهــرا سـیـه پـوشـیـده و مـاتـم گـرفـتـه

اشـک غـربـت کـرده پـر، چـشـم عـلـی مـرتـضـی را

زیـنـب و کـلـثـوم بـا مـادر عـــزا دارند هــر دو

بـا عـلـی در گـریـه و انـدوه و غـم یـارند هــر دو

در کـنـار فـاطـمـه بـا چـشـم خـونـبـارنـد هـر دو

دیـده گــریــان، دســت بـر دل، ســـر بـه دیـــوارنـد هــر دو

هــر دو مـی بـیــنـد اشـک غـربـت شـیـر خـدا را

فـاطـمـه یـک دم نـیـفـتـد نـام بـابـا از زبـانـش

جـان رسـیـده بـر لـب و از دسـت رفـتـه جـان جـانـش

تـیـره تـر از گـوشه ی بیت الحَزن شد آشیانش

هیزم آوردند جای دسته گل در آستانش

سوختند از شعله ی آتش در بیت الولا را

 لحظـہ هاے آخر پیغمبر فرمود: کاغذ قلم بیارید براتون یـہ چیزے بنویسم تا روز ابد گمراـہ نشید، اون دو تا ملعون گفتند: ولش کنید پیر شدہ دارہ حزیون میگه، فرمود: پس میگم بـہ خاطر بسپارید، "انے تارکم فیکم الثقلین: کتاب اللـہ و عترتی"، من دو تا چیز بـہ یادگار میزارم: کتاب خدا و بچـہ هام (عترتم) را؛ قرآن رو کـہ جلوے علے رو نیزہ زدند، بچـہ هاشم کـہ معلوم شد، قرآن کـہ بین در و دیوار لـہ کردن، قرآن کـہ ریسمان بهش انداختن بردن، قرآن کـہ تیر بارون کردن، قرآن رو خاک کربلا کشوندن؛
 
 حرفاش زد آرام زیر لب امیرالمومنین صدا زد، امیرالمومنین گوش مبارک کنار لب هاے پیغمبر برد دارہ گوش میکنه، اما کسے نمے دونـہ چے میگه، هم رسول خدا گریـہ میکنـہ هم علی، هر چند لحظـہ اے امیرالمومنین یـہ نگاهے بـہ فاطمـہ اش میکنـہ سرش تکون میده، حضرت زهرا اینقدر گریـہ کرد پیامبر فرمود: بیا بابا، در گوش حضرت زهرا یـہ حرفایے زد، او هم نگاهے بـہ امیرالمومنین مے کرد گریـہ مے کرد.
 
 شاید بـہ علے مے گفت: علے صبر کن خونت آتیش میزنن، همسرتو میزنن، بچـہ هاتو میکشن، علے جان بے یار میشی، زخم زبون میخوری، تنها میشی، همـہ ے اینا گفت؛ اما جملـہ اے بـہ امیرالمومنین نگفت لبخند بزنه، اما یـہ جملـہ بـہ خانم گفت بعد این همـہ گریـہ دیدن خانم لبخند زد، یـہ لبخنے زد فاطمه؛ امیرالمومنین بـہ حضرت زهرا فرمود: اون حرف چے بود کـہ تو رو بـہ لبخند واداشت، فرمود: علے جان همـہ مصیبت ها رو بابام گفت، آخرش فرمود: اولین نفرے کـہ بـہ من ملحق میشـہ تویی، دورے منو تو زیاد طول نمے کشه.
 
 دیگـہ لبخند فاطمـہ رو کسے ندید، تا اون زمانے کـہ اسماء یـہ نقشـہ تابوت براے فاطمـہ کشید، یـہ لبخند زد گفت اسما: این براے آقام نگـہ دار از روے این یـہ دونـہ براے من بسازه....
 
 باغبانا بعد عمرے خون دل حقّت ادا شد
 
 غنچـہ از گُل، گُل ز بلبل، بلبل از گلشن جدا شد
 
 با تنِ تنها اسیر روبهان شیر خدا شد
 
 فاطمـہ از پا فتاد و طفل معصومش فدا شد
 
 تسلیت دادند با ضرب لگد خیرالنّسا را
 
 اصلاً بـہ شیعـہ خوشے نیومده، دو سـہ روز نگذشت، همین آخراے ماـہ صفر هیزم آوردن خونـہ رو آتیش زدن.....
 
 اولین تیغے کـہ دشمن بعد پیغمبر کشیدہ
 
 پیش چشم فاطمـہ بر کشتن حیدر کشیدہ
 
 نالـہ آنجا از جگر صدیقـہ ے اطهر کشیدہ
 
 زین جنایت نالـہ هم محراب و هم منبر کشیدہ
 
 در غم حیدر کشیدہ نالـہ ے واغربتا را
 
 همچین کـہ فرمود: اگـہ الان آقا منو رها نکنید، بند از دستش وا نکنید، اگـہ نذارید بره، میدونید چکار مے کنم، پیراهن بابام رو سرم میزارم، نفرینتون مے کنم؛ همچین بے بے اردہ کرد نفرین کنه، سلمان میگه: دیدم دیوارها مسجد از جا بلند شد، دیدم ستون هاے مسجد از جا کندہ شد، آقام علے فرمود: سلمان برو بـہ فاطمـہ ام بگو مگـہ قرار نیست صبر کنیم، اومدم بـہ بے بے عرض کردم، فرمود: چون علے گفتـہ چشم؛
 
 یا محمد بعد تو شیر خدا خانـہ نشین شد
 
 اینقدر سفارش کرد، میومدن میدیدن پیغمبر  دارہ با علے گل میگـہ گل مے شنوه، یـہ نقشـہ برا علے کشیدن، میدیدن همـہ بـہ پیغمبر بگن یا رسول الله، در عالم فقط یـہ نفر میگـہ بابا اونم فاطمـہ است، برا اونم نقشـہ کشیدن، میدیدن یـہ نفر رو دامن پیغمبر جا دارہ برا اونم نقشـہ کشیدن،
 
 پیغمبر وارد خانـہ ے فاطمـہ شد، دید آقا ابے عبداللـہ خوابه، کنار حسین نشست، دستاش گذاشت اینو و اونور طفل یکے دو ماهـہ شروع کرد بوسیدن، صورت، لب ها، گردن، سینه، شانـہ هاش، دستاش، انگشتاش، پهلوهاش، تا نوک پاشو بوسید، یعنے حواستون بـہ این بچـہ باشه،
 
 یا محمد بعد تو شیر خدا خانـہ نشین شد
 
 چون کتاب آسمانے دخترت نقش زمین شد
 
 لالـہ باران پیکر پاک حسن از تیر کین شد
 
 کشتـہ فرزندت حسین از خنجر شمر لعین شد
 
 شرح، میثم مے دهد بر امّتت این غصـہ ها را
 
 حرفاشُ زد، فرمود: حالا بگید حسن و حسین هم بیان، اومدن خودشون رو بدن پیغمبر انداختن یـہ بوسـہ از لب هاے امام حسن مے گیره، یـہ بوسـہ از گلو امام حسین مے گیره، علے اومد بچـہ ها رو بردارہ پیغمبر فرمود: رهاشون کن، اینا کـہ باشن من راحت جون میدن، اینجا یـہ جا مے خواست بچـہ ها رو جدا کنه، هفتاد و پنج روز دیگـہ همین دو بچـہ رو اومد از روے سینـہ مادر برداره، حسین مے آورد کنار حسن خودش مے انداخت، اما کربلا بچـہ ها رو با تازیانـہ از بدن بابا جدا کردن، اے حسین....

دانلود با لینک مستقیم